Demony. Słów parę o „Ayashi. Tajemniczych opowieściach z Edo” Miyabe Miyuki

Za tymi miłymi uśmiechami i słówkami rozrasta się cierń, czarny kwiat zawiści. Gdy tylko pojawia się sposobność, atakuje i pochłania ducha, by całkowicie przejąć kontrolę. Strzeż się, bo wtedy nie będzie ucieczki, nie będzie wyzwolenia, pozostają substytuty, iluzje, marionetkowy (nie)byt.

Japońska pisarka Miyabe Miyuki (ur. 1960), autorka różnorodnych utworów, wśród których można znaleźć między innymi science fiction, kryminały, fikcję historyczną, w 2000 roku opublikowała zbiór あやし (Ayashi), zawierający dziewięć niesamowitych historii, które rozgrywają się w okolicach Edo (dawna nazwa Tokio, pod nazwą Edo miasto było stolicą w latach 1603-1868). „Ayashi. Tajemnicze opowieści z Edo” w polskim tłumaczeniu ukazały się na początku 2023 roku. Zachwycająco-przerażające to narracje, bardzo dobrze wykorzystujące i przetwarzające chociażby japoński folklor, legendy, tradycję kaidanu (opowieści niesamowitych) czy eksploatowane we współczesnych dziełach kultury warianty klątw, wendet i opętania, a nawet nieśmiertelnych. Jest w nich coś magnetycznego, elektryzującego, zawieszonego na granicy jawy i snu, świata żywych i zmarłych, zdrowia i szaleństwa, pomiędzy wymiarami rzeczywistości, gdzie demony tyleż wchodzą w interakcję z ludźmi, ile odzwierciedlają mrok w sercu człowieka, stają się lustrzanym odbiciem, w którym ujawniane, obnażane są zbrodnie.

Autorka eksperymentuje z różnymi formami, matrycami, wzorcami, między innymi: opowieścią w opowieści(ach), szkatułkową narracją, relacją, wywiadem, rozmową, konfesją, wyznaniem, zwierzeniem się, przesłuchaniem. Nie braknie elementów chociażby opowieści niesamowitej, powieści grozy, kryminalnej, detektywistycznej, inicjacyjnej, horroru, thrillera, Bildungsroman, romansu, czy przypowiastki, baśni, legendy, mitu i innych. Rozbiera wielopoziomowe historie, dokonuje dekolażu, zrywa warstwy palimpsestu, przygląda się detalom, odpryskom, rozbłyskom.