„Ludzki umysł to pułapka”. Kilka słów o „Syryjskiej legendzie” Wojciecha Kulawskiego

Z podziękowaniem dla Wojciecha

W mrokach przeszłości zacierają się kontury prawdy. Odłamki zdarzeń dryfują w czasie i przestrzeni, ulegają celowym, nieuniknionym lub przypadkowym paralaksom, przekształceniom, modyfikacjom. Niektóre stają się legendami, mitami, onirycznymi narracjami. Nieliczni zechcą przetestować pogłoski, wystawić na próbę świadectwa i zapiski, dotrzeć do źródła. Niewiele jednak będzie można zrekonstruować, większość pozostanie hipotezą, domysłem, zawieszona między niedopowiedzeniami. To jak brzmi twoja opowieść?

Pracujący dla Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN profesor Bertrand Cologne, przygotowuje się do publicznej prezentacji magnetronu, czyli – w uproszczeniu – urządzenia umożliwiającego wykrywane pierwiastków chemicznych znajdujących się w dalszej odległości. Dowiaduje się jednak, że porwano jego córkę Laurę, więc postanawia zrobić wszystko, by ją uwolnić. W tym samym czasie do szwajcarskiego rządu zgłasza się przedsiębiorca Mark Radke, który otrzymał od przyjaciela zapisane w języku pragermańskim dwadzieścia trzy karty zaszyfrowanej mapy, prowadzącej do ukrytych najpewniej w Syrii skarbów zrabowanych przez hitlerowców. Po dokonaniu wstępnej ekspertyzy władze decydują się na podjęcie wyprawy archeologicznej, by odnaleźć zaginione dzieła sztuki. Ekspedycji ma przewodzić dwoje znanych i cenionych archeologów Tim Mayer i Sara Frei. Co łączy oba wątki? Ano postać Marka Radke, który na parę miesięcy przed porwaniem Laury zaczął się z nią spotykać…